Een dagje op kantoor

Net terug van de lunch ploffen we weer achter de computer. Elke dag gaan we met ongeveer de helft van alle collega’s een hapje eten bij een tentje in de buurt: je kunt je bord volscheppen met rijst, bonen, vlees en groenten en betaald maximaal 2 euro. Prima te doen! En het is altijd gezellig. Vanmiddag hebben we de verkiezingen in Honduras doorgenomen: a.s. zondag is het zover en het wordt erg spannend wat er gaat gebeuren daar. Of mensen gaan stemmen, vechten, of de nieuwe regering wel erkend gaat worden, etc.

De afgelopen weken ben ik veel op reis geweest: Guatemala, Costa Rica, een weekend naar het noorden van Nicaragua om wat kerken te bezoeken. Dat was wel een interessante ervaring. Ik ben er nog niet helemaal over uit wat ik ervan vond, daar moeten we het maar es over hebben. Een beetje jammer was dat het niet echt goed georganiseerd was: ik heb 6 uur in de bus gezeten om er te komen (6 uur heen en 6 uur terug) en uiteindelijk hebben we in die 2 dagen 1,5 uur een kerk bezocht en heb ik 2 kerkdiensten meegemaakt. Verder erg veel op een stoel zitten wachten, onder de indruk van hoe lang mensen daar niks kunnen zitten te doen … 


Nu is de laatste week aangebroken: nog even langs alle partners, afscheid nemen van de collega’s en nog even wat zon pakken voor ik naar het koude Nederland kom.

Terug naar kantoor: we zijn druk aan het werk met de rapportagebrieven, PO1’s en PO2’s uitdraaien, partners achter hun broek zitten. Volgens mij niks nieuws onder de zon. Wat wel vervelend is af en toe, is dat de collega’s hier een flinke stapel brieven moet schrijven die al voor de overdracht af hadden moeten zijn. Naast al het opstartwerk is dat niet altijd handig, dus een goede les voor ICCO…!

Tot gauw!

Hester

Naar Guatemala

Dag collega’s,

Afgelopen weekend ben ik naar Guatemala vertrokken om onze partner Cedepca te bezoeken en 2 nieuwe organisaties. Bij Cedepca ondersteunen we een programma voor vrouwen, zij geven allerhande cursussen aan vrouwen en kerkleiders om de rol van vrouwen te versterken. Als je hun verhalen hoort, is er nog erg veel werk aan de winkel. Hoeveel vrouwen er in Guatemala niet misbruikt, onderdrukt of vermoord worden, je wordt er akelig van. Ontzettend veel vrouwen groeien op met de gedachte: ik ben nog minder waard dan een dier, dat krijgen ze van huis uit mee. En in de kerk is het weinig anders.. Om dit te veranderen, daar is aardig wat inzet voor nodig. Ik was dan ook weer onder de indruk van de moed en het doorzettingsvermogen van de vrouwen van Cedepca die tegen de stroom in doorgaan en vechten voor wat ze als gerechtigheid zien.

In de middag hadden ze een groep vrouwen te gast die een lange cursus over gender gevolgd hadden. Ze kregen een diploma uitgereikt en ik mocht natuurlijk meedoen met de uitreiking 

Met Cedepca zijn we al een tijd in gesprek over een plaats voor een uitgezonden medewerker. Dat is wel een lastige aangelegenheid omdat het een vrij onveilig land is. Vorig jaar is er een jongere geweest via Togetthere; door alle veiligheidsmaatregelen vanuit Utrecht heeft deze jongen 9 maanden in een kooitje geleefd en dat is niet echt een werkbaar uitgangspunt voor een UM-er. Maar, met de juiste maatregelen, zou het best mogelijk zijn dus we gaan verder onderzoeken hoe we dit aanpakken. Ze zouden het erg leuk vinden, maar sluiten de gesprekken toch af met de opmerking: we gaan ermee verder, als God het wil komt die persoon er wel. Voor ons ook een interessante plek! Wordt vervolgd dus …

Verder heb ik in het weekend een prachtig meer bezocht waarvan ik hier een mooi kiekje toevoeg:




Groeten!

Hester

Een orkaan

Vandaag zijn we bezig om in kaart te brengen wat er precies aan de hand is in El Salvador en Nicaragua. Eind vorige week is er een orkaan langs Midden Amerika komen waaien, en die bracht veel regen met zich mee. Daardoor zijn vele rivieren overgelopen, vele harde regens waaiden over de landen. El Salvador is deze keer het ergste getroffen: meer dan 150 doden en vele slachtoffers, mislukte oogsten, kapotte huizen, etc. Een aantal partnrorganisaties van ICCO & Kerk in Actie zijn daar bezig met in kaart brengen wat er precies moet gebeuren. Samen met collega Jorge ben ik wat documenten aan het invullen voor noodhulp. We hope dat we wat geld uit Utrecht krijgen.

Een van de voordelen van in de regio werken is dat je erg dicht op het nieuws zit. Je maakt mee wat er gebeurt, hoe mensen er op reageren.

Op pad met Rommie

Dag collega's,

Vanmiddag heb ik Rommie uitgezwaaid, ze komt jullie kant weer op om alle contracten te tekenen. We hebben een goede week gehad met erg veel vergaderingen. Het belangrijkste doel was gesprekken voeren over een eventuele uitgezonden medewerker. We zijn tot de conclusie gekomen dat daar nog el wat stappen in gezet moeten worden. Het seminarie waar de persoon voor een groot deel van de tijd zou werken, biedt alleen op zaterdag cursussen aan en heeft geen vast docententeam. Dat maakt het voor een nieuweling niet makkelijk om de situatie in het land goed te leren kennen en om te kunnen groeien binnen een team. Ze hebben erg veel interesse in een hoog opgeleide theoloog, maar vooral om het niveau van hun instituut wat op te krikken en mee te denken in het vormen van nieuwe onderwijsprogramma's. Dit alles sluit niet erg aan bij wat wij willen: meer inzicht in het functioneren van de kerken en uitwissleing op het gebied van (contextuele) theologie.

Met de 'general secretary' van de baptistenkerk hadden we een leuk gesprek. Hij vertelde dat juist in de wat armere afgelegen gebieden de kerken hard groeien. In 3 jaar van 5 tot 16 bijvoorbeeld in een gebied naast het meer van Managua. Dat is interessant, het zou leuk zijn om iemand daar een tijd te hebben om eens te zien hoe zij tegen zending en kerkplanting aankijken. Dat kan een boeiende uitwisseling worden.

We wachten nu maar af wat er voor respons van de verschillende partijen in de komende weken komt. Nu de vergaderingen weer even op een lager pitje staan, kon ik aan mijn laatste intakes werken. Nu kan ik met een gerust hart op stap: morgen een dagje met de raad van kerken mee naar een regio waar ze een project over geestelijke gezondheid doen, met name gericht op (huiselijk) geweld. Ik ben benieuwd!

Groeten vanuit een warm Managua!

Hester

Dynamics

Dag collega’s!

De kop is eraf: ik heb alle partners één of meerdere keren bezocht. Het is wel erg leuk om zo dichtbij het werk te zijn. Je leert elkaar wat beter kennen, kan makkelijker doorvragen als je na een bezoekje nog iets bedenkt.
Vorige week ben ik 2 dagen met een organisatie op pad geweest naar een cursus voor katholieke kerkleiders. Uit heel Nicaragua waren zo’n 80 mensen naar Juigalpa gekomen voor een cursus over de synoptische evangeliën. Indrukwekkende verhalen hoor je dan van de mensen: de meesten zijn erg arm, hebben een lapje grond om wat maïs te verbouwen en verder niks. Toch zijn ze erg actief in de kerk: preken, pastoraat en catechese. De priester komt maar eens per 4 maanden langs, dus in de tussentijd vangen de leden alles op. Gesponsord door o.a. ons konden ze op reis naar de cursus: 3 uur te paard, een uur in een auto en dan 7 uur in de bus. Of 2 uur per boot en 8 uur per bus. Om dan te leren over het Messiasgeheim in Marcus, de structuur van Matteüs en met elkaar uit de bijbel te lezen. Allen waren zeer gemotiveerd om veel te leren en zullen de opgedane kennis in hun eigen kerken weer doorgeven.

Inmiddels hebben de collega’s op de ro me ook ontdekt en komen regelmatig binnenvallen met Dynamics vragen. Ze moeten nog steeds aan het systeem wennen, en hebben niet allemaal collega’s met veel Dynamics-ervaring om zich heen. De projectplannen zijn bijna af. De een is wat sneller dan de ander, waardoor ik heb er ook 2 in handen gekregen. Leuk om eens een intake over watervoorziening te maken, dat verruimt je blik en krijg ik ook zicht op wat ICCO hier in de regio zo al doet. Daarbij moet vanaf 15 november een grote slag in de rapportagebrieven geslagen worden. De collega’s ontdekken nu dat een aantal rapportages in de overgang van Utrecht naar hier verloren is gegaan, bijna alle rapportagebrieven moeten nog geschreven worden, inclusief die van de projecten die pas in juni zijn overgedragen. Hoe alles precies in Dynamics verwerkt moet worden en het maken van reminders, dat zijn dingen waarin ik ze mag helpen. Met name de collega’s in Haiti, die zitten helemaal alleen en hebben dus nog meer moeite met het hele systeem.

Vorige week is Rommie aangekomen en we hebben een heel aantal bezoeken gepland staan. We kwamen zaterdag op het seminarie aan waar het groot feest bleek: de dag van de seminariestudenten. Een uitgebreide viering. We zijn vooral wat gesprekken aan het voeren om een plaats voor een uitgezonden medewerker te creëren. De instituten zijn erg zwak, waardoor het lijkt dat dat niet gaat lukken. We zoeken nu verder naar een andere constructie.

Verder is het in Midden Amerika vrij onrustig: de situatie met de dubbele regering na de staatsgreep in Honduras houdt de gemoederen aardig bezig. In Nicaragua heeft de president voor elkaar gekregen dat hij herkozen kan worden zonder verkiezingen. Er wordt veel over gejuicht/geprotesteerd, wat er precies gebeuren gaat is nog niet helder. Vorige week was het in het centrum van de stad erg onrustig met protesten van studenten die tegen de bezuinigingen protesteren en protesten van andere groepen tegen de Amerikaanse ambassadeur. Gelukkig hebben we op kantoor een actieve veiligheidsadviseur, die ons precies vertelt waar we wel en niet heen mogen.

Ik hoop dat het met jullie in Utrecht en elders in de wereld goed gaat!

Groet,
Hester

De grote oversteek

Dag allemaal,

Groeten vanuit een warm en zonnig Managua! Ik ben inmiddels aardig ingeburgerd op de ro, dus de hoogste tijd om wat te schrijven op onze mooie wiki. Het leven op de ro is wel wat anders dan in Utrecht. Er wordt veel minder koffie gedronken, vanwege de airco zitten de deuren dicht en er wordt niet geflext. Achter de gesloten deuren wordt wel hetzelfde werk gedaan. De collega's zijn nu vooral erg druk met projectplannen schrijven, want ja, die deadline! Voor het gebruik van Dynamics hebben ze af en toe wel wat hulp nodig en gelukkig weet ik inmiddels hoe je moet tijdschrijven en P02's uitdraaien. Ik mag ook wat rapportagebrieven gaan schrijven en 2 intakes maken. En ik dacht nog wel dat ik klaar was.

Omdat het mijn eerste week was, heb ik veel afspraken met mijn partners gemaakt. Inmiddels heb ik iedereen een keertje gezien. Gisteren had ik een overweldigende presentatie op de universiteit waar we het studentenpastoraat steunden. Speciaal voor mijn bezoek hadden ze een film van 25 minuten gemaakt (!) met mooie beelden en een zalvend muziekje op de achtergrond waar een leuk vogeltje doorheen floot. Een jonge predikant heeft hun team versterkt en die is goed in de pr zaken, zo bleek wel. Ik voelde me wel een beetje opgelaten tussen de 8 heren, die ook nog regelmatig zeggen dat ik toch zo jong ben voor zo'n verantwoordelijke functie, maar goed.
Ook ben ik begonnen met gesprekken over een plek voor een nieuwe uitgezonden medewerker. Er hebben hier heel lang UM-ers vanuit Nederland gewerkt, waaronder Rommie en Hans, en daar denkt memen met erg veel plezier aan terug. Iedereen vraagt naar al deze mensen. Dat wij nu weer iemand willen sturen, daar zijn ze erg blij mee. Over de inhoud moeten we nog veel doorpraten want daar hebben ze nog niet heel eenduidige ideeen over.

Ik woon inmiddels bij een leuk gezin die me erg met mijn spaans helpen, die erg lief en gastvrij zijn en op een prachtig rustig plekje net buiten de stad wonen. Tjitske, het zal jou wel deugd doen dat ik bij een FAMmer woon! :-)

Wordt vervolgd...

Saludos!
Hester

Welkom

Welkom op mijn blog!
die ik nog ga bijhouden ...